Τρίτη 16 Απριλίου 2013

4 ποιηματα για την αγαπη αφιερωση......

Αφύπνιση...




Xoρεύεις;

Με ρωτάς  τρυφερά.






Σου δίνω το χέρι μου σιωπηλά
δεν ορίζω βήματα βαριά πια

"απο χρόνο ώρες στιγμές
και αναπάντεχες ταυτίσεις"









Ζωή δεν είπαμε πως είναι 
το  πιο ανυπότακτο όνομα της αλήθειας; 




ΥΓ.  Κατάφερες το ακατόρθωτο.



Τρίτη, 20 Δεκεμβρίου 2011

Ο μόνος δρόμος...


Το παν είναι η ρότα σου 
κόντρα στην κοινωνία ετούτη.
Που λέτε:ο μόνος δρόμος 
είναι η ανατολή!







Σε όλα τα δέντρα 
θα πρέπει να υπάρχει 
το όνομα κείνο που σε 
ένα μόνον άπαξ εχάραξες.

Oδυσσέας Ελύτης.






Καρδιά μου.







Aυθεντικά  Ελεύθερα και Ταπεινά
μπροστά στο αναλλοίωτο
της μόνης Αλήθειας.



Πέμπτη, 15 Δεκεμβρίου 2011

Πες την αλήθεια την πικρή...



Για να γεννηθεί ένα αγριολούλουδο
χρειάζεται τοκετός αιώνων...


William  Blake






Όχι Μαρία μου 
δεν τις φοβάμαι τις γέννες
ξέρω πως 
τίποτε δεν είναι ανώδυνο


Δεν έχει λέξεις
η ύστατη  αποδοχή
της ερημίας.













Τρίτη, 13 Δεκεμβρίου 2011

Μαρία Χρονιάρη ~ Φως στη Ρωγμή της Ψυχής μου


Για τη Μαρία τι να πω..; 
Aφήνω να μιλήσουν οι λέξεις της.
Υπηρετεί την ποίηση που αγαπώ 
τη  δίκοπη στην κόψη της στιγμής
την  αιχμηρά υπαρξιακή  μα και τρυφερή
και βαθιά ανθρώπινη... βοήθησε  αρκετά
βράδυα   να επουλωθούν δικά μου
τραύματα  εκεί  στη  ρωγμή
της ψυχης μου.


Ένας   ενσυναίσθητος ψίθυρος
    για μένα   η Μαρια Χρονιάρη 
και αισθάνομαι περήφανη που
η Κρήτη  σε τέτοιους έρημους
καιρούς που διανύουμε  προτάσσει
δροσοστάλες  παρουσίες
  ψυχές
με ήθος καθάρια έκφραση
με ανάστημα Ανθρωπιάς
πάνω απ'όλα.!!





"Να  ‘μαι πάνω απ’ τα γεγονότα. 
Αυτό θέλησα. Ρίσκαρα την αλήθεια 
στις παλάμες της νύχτας. 
Τα όχι μου, συλλαβίζουν τα βράδια
 μια αφόρητη ζάλη. 
Κάτω απ’ το μαξιλάρι μου, τα βουητά των ευχών τους 
στοιχειώνουν τον ύπνο μου. 
Γιατί οι  άνθρωποι είναι μήτρες.
 Είναι φθόνος που αλλάζει επίθετα. 
Τελειωμένα ταξίδια στιγμών 
στις ρωγμές του μυαλού μου. 
Όμως εγώ, για σένα φυσάω ζωή. 
Κι αν καταφέρνω ν’ αλλάξω καιρό, 
για σένα γκρεμίζω σκοτάδια.





Και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί 
να μου διώξει το φως σου. 
Κι έτσι εγώ για σένα πάντα θα μιλώ. 
Κι όλοι οι στόχοι μου, κορδέλα στα γκρίζα μαλλιά σου. 
Να ρουφάει τον ιδρώτα σου καλοκαίρι καιρό. 
Και τα φτερά απ’ τις μέρες μου στο δικό σου 
ταξίδι αληθεύουν. 



«Πάμε να γεννηθούμε αλλού σου είπα. 
Ο χρόνος αυτός πέθανε.»(*)

 Alea jacta est.(**)

Μαρία Χρονιάρη

      1.(*)    Σταύρος Σταυρόπουλος «Πιο νύχτα δεν γίνεται»

2.(**)    Ο κύβος ερρίφθη











Για τις Νύχτες που όσο πάνε βαθαίνουν
μα πονάνε   λιγότερο.....







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου